Uniwerek czy Oxford?

Ponad połowa polskich dziewiętnastolatków już studiuje. Dla młodych zdolnych studiowanie za granicą w Europie bez granic jest tylko kwestią determinacji. W Internecie zdobywają odpowiednie informacje, korzystają z przygotowanych dla nich programów stypendialnych. W sytuacji, gdy i tak coraz więcej osób płaci w kraju za naukę, oferta uczelni z Anglii, Niemiec czy Francji staje się bardzo konkurencyjna. Koszt jest porównywalny, za to można więcej skorzystać, doskonaląc język, poznając inne kultury, podnosząc kwalifikacje.

Cenny Sokrates

Według szacunków Ministerstwa Edukacji Narodowej, w ubiegłym roku akademickim na uczelniach za granicą studiowało prawie 40 tys. Polaków. W jesiennym semestrze będzie ich już około 60 tys. Większość przy nawiązywaniu kontaktów korzysta z pośrednictwa szkoły, na której już studiuje. Często ze wsparcia programów i środków unijnych. Najpopularniejszy z nich to "Socrates-Erasmus". Za jego pośrednictwem za granicę w tym roku akademickim wyjedzie co najmniej 10 tys. osób.

Prof. Maria Nowakowska, nadzorująca na Uniwersytecie Jagiellońskim wymianę międzynarodową, bardzo chwali program. - "Sokrates-Erasmus" to gwarancja zarówno skorzystania z naprawdę dobrej uczelni - bo umowy podpisywane są tylko z takimi - jak i otrzymania atrakcyjnego stypendium w wysokości ok. 300 euro. Dodatkowo student ma pewność, że czas studiów za granicą zostanie mu zaliczony do jego edukacji - wylicza prof. Nowakowska.

Trudno się dziwić, że lawinowo wzrasta liczba polskich uczelni, które przystępują do programu "Socrates-Erasmus". Wroku akademickim 1998/1999uczestniczyło w nim 46 szkół wyższych, w ubiegłym roku już 187. Zainteresowanie studiowaniem za granicą jest jednak bardzo zróżnicowane geograficznie. Najbardziej oblegane są szkoły w Anglii i Niemczech. Mniej chętnych niż miejsc jest na przykład w Hiszpanii czy na Węgrzech.

Łatwiej zarobić na studia

Właśnie uczelnie, bardziej niż sami studenci, mogą sobie przypisać zasługę we wzroście liczby wyjazdów. - Przyznam, że pracownicy szkoły pomagali nam załatwić wszystkie formalności, pilnowali tego chyba bardziej niż my sami. Jesteśmy im za to bardzo wdzięczni - zapewnia Agnieszka Nitza z Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera.

Agnieszka studiowała w Nottingham i dziś czuje, że pewnie nie do końca wykorzystała swój wyjazd. Głównie ze względu na język, ale właśnie swoboda w posługiwaniu się angielskim, jest największym zyskiem ze studiów. - Poza tym warto było pojechać, aby się przekonać, czego tak naprawdę chcę w życiu. Teraz wiem, że wolę mieszkać tu niż w Anglii, wolę studiować w Krakowie - mówi Agnieszka.

Doświadczeń jest pewnie tyle, ilu wyjeżdżających. Mikołaj Wąsowski, który studiował w Norwich, wrócił z semestralnego pobytu z marzeniem, by studiować w Anglii dłużej. - To jest mój plan, myślę o tym poważnie, system angielski bardziej mi odpowiada, podejście do studentów jest bardziej indywidualne niż w Polsce, każdy ma swojego tutora, jest się do kogo zwrócić w razie problemu - wylicza Mikołaj. - A poza tym, wbrew pozorom, łatwiej tam zarobić na studia niż w Polsce - dodaje.

I chyba dlatego coraz więcej młodych ludzi szuka zagranicznej wszechnicy na własną rękę. Nie jest to trudne, bowiem bardzo zabiegają one o polskich żaków. Na wiosennych targach edukacyjnych w Warszawie swoją ofertę przedstawiło aż 80 zagranicznych uczelni. Chyba skutecznie, skoro ponad 20 tys. tegorocznych maturzystów w ogóle nie ubiegało się o polski indeks, lecz od razu zdecydowało się na zagraniczne studia.

Twitter