wiara

W związku z utrudnieniami w odprawianiu liturgii wspólnotowej w kościele z powodu pandemii koronawirusa, Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała wytyczne odnośnie sprawowania Triduum Paschalnego w miejscach dotkniętych epidemią.

Święty Józefie, uczysz mnie dzisiaj cierpliwości. Cierpliwości pośród zagubienia, cierpliwości wobec siebie, wobec cierpienia, którego doświadczam, cierpienia płynącego z odkrycia, że to, co wydawało się pewne, wcale pewne nie jest...

Często nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak duży może być wpływ dorosłych krewnych czy znajomych na wychowanie naszych dzieci. Najlepszym przykładem pozytywnego oddziaływania starszego, mądrego, doświadczonego człowieka na postawy, a nawet wybór drogi życiowej przez młodzież jest relacja, jaka łączyła Karola Wojtyłę, „Wujka”, bo tak Go nazywali, z młodzieżą z krakowskiego duszpasterstwa akademickiego. 

Dni, a często również noce św. Alojzego Orione wypełnione były modlitwą i pracą, w połączeniu z nieustannym zabieganiem i troską o najuboższych. Często mawiał: „Tego, kto staje w twoich drzwiach, nie pyta się, skąd przyszedł, jakie jest jego wyznanie, ale czy cierpi!”. Święty oddawał człowiekowi w potrzebie dosłownie wszystko, czego tamtemu brakowało. 

Maryjo, nowina, którą przekazał Tobie św. Archanioł Gabriel, zaskoczyła Cię. Święty Łukasz opisał to tak: „Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miało znaczyć to pozdrowienie” (Łk 1, 29). Co Cię tak dotknęło, o Niepokalana? Co w pierwszej kolejności zaczęłaś rozważać? Usłyszałaś przecież jedno krótkie zdanie: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą” (Łk 1, 28). Które z tych określeń miało tak przedziwną moc? Czy wyrażenie: „bądź pozdrowiona”, a może „łaski pełna”, czy wreszcie „Pan z Tobą”? Może wszystkie one zawarte w tym jednym, krótkim pozdrowieniu miały tak wielką moc znaczeniową, olśniewającą duchowo?

Jest ich o sto mniej niż w zeszłym roku. Polskich misjonarzy i misjonarek posługujących na najdalszych zakątkach naszego globu jest teraz nieco ponad 1900. To właśnie dla nich powstała akcja „Misjonarz na Post”.

W jednym ze swoich snów ksiądz Bosko widział, jak unoszą się do nieba dwa wielkie kielichy, którymi jego synowie mieli zrosić salezjańską misję na Dalekim Wschodzie: jeden był wypełniony potem, a drugi – krwią. Ten sen miał dotyczyć świętych salezjańskich męcznenników: Kaliksta Caravario i Alojzego Versiglii.