Usłyszeć Go można nawet w milczeniu gwiazd...

Dziś Boże Narodzenie – ten wyjątkowy dzień, na który wszyscy czekaliśmy. Gruntowne porządki, godziny spędzone w kuchni, by przygotować świąteczne potrawy, ubieranie choinki, pod którą moglibyśmy położyć prezenty. Wreszcie nadszedł ten dzień – dzień radosny, dzień odpoczynku, rodzinnych odwiedzin. Niby to wszystko takie normalne, powtarzalne, bo przecież za rok znów te same święta i ta sama bieganina przedświąteczna. Ale czy tak naprawdę zdaję sobie sprawę, co wydarzyło się w tym dniu dwa tysiące lat temu? Bóg w osobie małego Dzieciątka opuścił Swój tron i narodził się jako człowiek.

Dziś cały świat w mniejszym lub większym stopniu celebruje ten dzień. Jedni czynią to świadomie, inni całkowicie odrzucają i ignorują to, co stanowi centrum tych świąt. A czym dla mnie jest Boże Narodzenie? Czy jest prawdziwym cudem? Bóg tak umiłował człowieka, że osobiście przyszedł na ten świat. Jezus jako niewinne, pełne dobroci i miłości Dzieciątko pragnie zamieszkać w sercu każdego człowieka. Adam Mickiewicz napisał:
„Wierzysz, że się Bóg zrodził w betlejemskim żłobie,
Lecz biada ci, jeśli nie zrodził się w tobie.”

Prawdziwa Światłość przyszła na świat, aby go zbawić. Czy uważasz, że jesteś gotowy przyjąć prawdziwie Jezusa do serca i swojego życia? Narodzenie Jezusa w sercu człowieka to narodziny nowego człowieka, człowieka Bożego upodobania, człowieka, który ma dobrą wolę, dobrą myśl, dobre zamiary. Ile miejsca dla Jezusa jest w moich myślach, słowach, czynach? Jezus nieustannie rodzi się, by nas zbawić. Wraz z przyjściem Pana wypełnią się nasze serca miłością i radością. Śpiewając przepiękne kolędy, spójrzmy oczyma wiary na szopkę, spójrzmy na Jezusa ukrytego w tabernakulum – cud Wcielenia możemy przecież przeżywać podczas każdego Przeistoczenia. Jezus w Swoim chwalebnym Ciele obecny jest bowiem także jako Dziecię, w którym istnieje taka sama pełnia bóstwa jak w przybitym do krzyża Bogu-człowieku. Dlatego jest to czas prawdziwej radości. Niech nasze serca radują się, bo dziś narodził się Ten, który stworzył świat, który czuwa nad nami i uczy nas miłować.

I oto ten Pan, któremu spodobało się złączyć ze Swym ludem, puka także i do naszych drzwi. Przychodzi w niemej nocy, a usłyszeć Go można nawet w milczeniu gwiazd... Św. Klara pisze: „Jego piękność podziwiają słońce i księżyc, Jego nagrody są bezcenne i niezmiernie wielkie; mówię o Synu Najwyższego, którego Dziewica porodziła i po narodzeniu dziewicą pozostała. Do tej najsłodszej Matki przylgnij; porodziła Ona Syna, którego niebiosa nie mogły ogarnąć, a Ona zamknęła Go i nosiła w swym maleńkim, świętym, dziewiczym łonie.”

Twitter