Rozważanie drogi krzyżowej w czasie epidemii koronawirusa

Poniższe rozważanie dostępne jest również w formacie E-pub i PDF.

Moc w dramacie się doskonali

Rozważanie drogi krzyżowej w czasie epidemii koronawirusa

1. Wyrok

Właśnie Piłat umył sobie ręce i sąd nad Jezusem ma już z głowy. Może o nim zapomnieć. W pałacu jest ciszej niż na Gabbacie. 

U nas też teraz jest ciszej. Chociaż czasami wcale niełatwo, bo nie jesteśmy przyzwyczajeni do przebywania ze sobą przez tak długi czas. 

Skazaniec jest jednak z nami. Widzimy go na ścianie. 

Ja też myję sobie ręce, ale dlatego, że chcę być odpowiedzialny: za siebie, za bliskich, za wszystkich.

2. Krzyż

Nie uciekam, chociaż jakieś głosy zachęcają do tego. Chciałbym robić, co mi się podoba, ale ten niewidzialny krzyż stanął na mojej drodze, on ogranicza moje życie. Jak się na niego zgodzić? 

Jeden z artystów, ilustrując tę stację, przytulił Jezusa do krzyża. W ten sposób oddał  przedziwną nierozłączność. 

Abym mógł przyjąć ten krzyż udręczonego dzisiaj świata, mojego świata, potrzebuję motywacji Zbawiciela. Jego oczu. Jego woli. Jego determinacji.


3. Pierwszy upadek

Walka ze sobą jest częścią życia. Kolejne upadki tę prawdę będą przypominały. 

Jezus z pięćdziesięciokilogramową belką miał przejść prawdopodobnie około 450 metrów. Są takie czasy, kiedy metr metrowi nie jest równy ani godzina godzinie. Szczególnie ból bólowi. 

Okoliczności przeżywanej w tym roku drogi krzyżowej obnażają mój egoizm, moje sobiepaństwo, brak posłuszeństwa, nieumiejętność podporządkowania się, krnąbrność…


4. Spotkanie z Matką

Matka czuje odpowiedzialność za swoje dziecko, nawet jeśli jest ono już po trzydziestce. Chce wszystko o nim wiedzieć, chociaż nie ma telefonu i innych narzędzi komunikacji. Ma jednak narzędzie, które nie zostało zaktualizowane, od kiedy pojawiło się na rynku. Od samego początku tak doskonałe i niezmienne. To obecność. Maryja jest przy swoim Synu także teraz, kiedy Słowo, które stało się ciałem, nie może wypowiedzieć do niej słowa. 

Jezu, cierpiący nasz Bracie, potrzebujemy obecności Twojej Matki.


5. Szymon

Nie planowałem tej przeszkody na mojej drodze. Chciałbym zasnąć i obudzić się po wszystkim. Niech inni się nią zajmą. Czy Szymon tak właśnie pomyślał? Raczej nie miał na to czasu, bo został zaskoczony. 

Ja mam czas, nawet więcej niż wcześniej. Może nie wiem, co z nim zrobić, jak go wykorzystać, czym wypełnić… Do tej pory inni się tym zajmowali. Organizowali całe moje życie, inaczej w zwykły dzień, inaczej w święto. Teraz sam muszę o tym decydować. 

Co robię, gdy Bóg staje na drodze mojego życia w niecodziennych okolicznościach, jak teraz? Kiedy mam czas… także dla Niego... 

Twitter