Parafia dla młodych

W za­sa­dzie przy każ­dej pa­ra­fii ist­nieje (je­śli tak nie jest, to za­dbaj o to, aby tak się stało) bar­dzo wiele ini­cja­tyw, które są de­dy­ko­wane wła­śnie lu­dziom młodym.

Na­wet je­śli zda­rzy­łoby się, że jest ina­czej, to nic nie stoi na prze­szko­dzie, abyś sam wy­szedł z ini­cja­tywą – nie wszystko, co dzieje się przy pa­ra­fii, musi wy­cho­dzić od pro­bosz­cza czy rady pa­ra­fial­nej. Pa­ra­fia, do któ­rej na­le­żysz, to także twoja wspól­nota, na któ­rej funk­cjo­no­wa­nie mo­żesz mieć wpływ, je­śli tylko chcesz. My­ślisz, że pro­boszcz się nie zgo­dzi? Za­miast my­śleć, spró­buj. Po pierw­sze do­wiedz się do­kład­nie, ja­kie grupy już działają.

Módl się z innymi!

Bar­dzo praw­do­po­dobne, że przy two­jej pa­ra­fii zbiera się grupa oa­zowa – Ru­chu Światło-Życie, Ka­to­lic­kie Sto­wa­rzy­sze­nie Mło­dzieży lub jesz­cze ja­kaś inna wspól­nota, która swoją opieką ota­cza lu­dzi mło­dych. Każda pa­ra­fia daje rów­nież moż­li­wość po­słu­gi­wa­nia w służ­bie li­tur­gicz­nej, ale to nie je­dyne formy przy­pa­ra­fial­nych ini­cja­tyw dla młodych.

Po­ma­gaj!

Moż­liwe, że już w tym mo­men­cie mo­żesz za­an­ga­żo­wać się rów­nież w wo­lon­ta­riat dzia­ła­jący przy two­jej pa­ra­fii. Pol­ski Czer­wony Krzyż czy Ca­ri­tas to nie je­dyna or­ga­ni­za­cje za­pew­nia­jące hu­ma­ni­tarną po­moc, które czę­sto dzia­łają wła­śnie przy pa­ra­fiach i chęt­nie ko­rzy­stają z po­mocy mło­dych wo­lon­ta­riu­szy. Cza­sem tego ro­dzaju dzia­łal­ność w róż­nych pla­ców­kach jest za­pew­niana bez po­śred­nic­twa żad­nej kon­kret­nej or­ga­ni­za­cji, ale wy­cho­dzi wprost z ini­cja­tywy wier­nych. Je­śli je­steś w sta­nie zor­ga­ni­zo­wać kilka osób, które chcia­łyby po­móc, mo­żesz śmiało za­ofe­ro­wać swoja po­moc np. dla domu dziecka lub ho­spi­cjum. Cza­sem nie trzeba szu­kać da­leko, z pew­no­ścią rów­nież na te­re­nie two­jej pa­ra­fii znaj­dzie się wiele osób star­szych czy ubo­gich, które po­trze­bują po­mocy albo po pro­stu towarzystwa.

Rusz się!

Je­śli lu­bisz ak­tyw­nie spę­dzać wolny czas, nie za­po­mi­na­jąc przy tym o Panu Bogu, to za­sta­nów się po­waż­nie nad przy­łą­cze­niem się do grupy piel­grzym­ko­wej czy tu­ry­stycz­nej. Je­śli taka nie ist­nieje, za­sta­nów się nad za­ło­że­niem grupy lu­dzi, która przy two­jej pa­ra­fii spo­ty­ka­łaby się re­gu­lar­nie i or­ga­ni­zo­wała wspólne piel­grzymki i wy­jazdy, spa­cery, rajdy, spo­tka­nia for­ma­cyjne, po­kazy zdjęć z podróży.
Przy wielu pol­skich pa­ra­fiach dzia­łają rów­nież dru­żyny spor­towe, w róż­nych dys­cy­pli­nach, ale to jesz­cze nie wszystko…

Roz­wi­jaj pasje!

Kluby dys­ku­syjne i za­in­te­re­so­wań – to ko­lejna bar­dzo cie­kawa forma ak­tyw­no­ści pa­ra­fian przy wielu ko­ścio­łach w Pol­sce. Wierni – bar­dzo czę­sto mło­dzi – spo­ty­kają się wspól­nie na pre­lek­cjach in­te­re­su­ją­cych ich fil­mów, or­ga­ni­zują spo­tka­nia i wy­kłady, za­pra­szają go­ści, urzą­dzają dys­ku­sje na in­te­re­su­jące ich te­maty. Po­pu­larne są też przy pa­ra­fialne koła te­atralne, które przy­go­to­wują i wy­sta­wiają czę­sto bar­dzo piękne i po­ru­sza­jące pan­to­mimy i misteria.

Po­dane tu­taj przy­kłady to tylko kilka wy­bra­nych z dłu­giej li­sty tego, co ist­nieje lub może ist­nieć przy pa­ra­fii, do któ­rej na­le­żysz. W głów­nej mie­rze to za­leży od cie­bie, warto so­bie uświa­do­mić, że to, jak funk­cjo­nuje wspól­nota, któ­rej je­steś człon­kiem, to też twoja sprawa. Za­an­ga­żo­wa­nie osób świec­kich, także mło­dych w dzia­łal­ność pa­ra­fii zwięk­sza się co­raz bar­dziej, a księża chęt­nie ko­rzy­stają z do­brych po­my­słów i cie­ka­wych ini­cja­tyw swo­ich pa­ra­fian. Warto spróbować!

Twitter