Mężczyźni stają do walki

„Chcemy, by przy każdym proboszczu w Stanach było dwunastu mężczyzn-pomocników. Dziś jest przy nim dwanaście kobiet-pomocnic” – opisał Pan kiedyś aktualną sytuację.

Cieszymy się, że tak wiele kobiet jest w Kościele. To one sprawiają, że Kościół funkcjonuje. Naszym celem jest doprowadzenie do tego, by było w nim równie wielu mężczyzn. Często trudno nam się oprzeć wrażeniu, że Kościół w Stanach jest dostosowany tylko do kobiet. Jako mężczyzna chcę podnosić ciężary: fizyczne i duchowe, a nie koncentrować się na kwiatkach i piosenkach, śpiewanych o trzy oktawy za wysoko. W kościele słyszałem: nie mów, nie śmiej się, po prostu siedź i bądź cicho. A jeśli chcesz coś zrobić dla Kościoła, to możesz wymyć podłogę lub pomalować ściany. Chcę być dobrym katolikiem – ale nie chcę być miły. Wszedłem do Kościoła, żeby walczyć z demonami i chronić kobiety i dzieci. Podobnie jak wiele lat temu w pracy – nie siedziałem grzecznie w ławce, lecz jako strażak biegałem po płonących klatkach schodowych, by ratować ludzkie życie.

Mężczyźni chcą być przyjmowani z całą swoją tożsamością.

Tak. I chcemy wziąć odpowiedzialność. Okazywanie zaufania i dawanie przestrzeni do odpowiedzialności pobudza nas do działania. Tu pojawia się kolejny aspekt naszego ruchu: współpraca z kapłanami. Gdy księża, zachowując swój autorytet, pozwalają nam dźwignąć część decyzji na swoich barkach – zaczynamy prężnie pracować na rzecz Kościoła. Poprawia się relacja pomiędzy nami, świeckimi a (bywa, że zamykającymi się jedynie w swoim gronie) księżmi. W efekcie życie w parafii i lokalnej społeczności ożywa.

Jeździ Pan często po świecie. Prowadzi Pan misje i konferencje m.in. w Wielkiej Brytanii, Rosji, na Słowacji, Ukrainie, a także w Wietnamie oraz Afryce. Jak w tym kontekście postrzega Pan Polskę i jakie widzi dla niej możliwości?

Uważam, że Polska jest najbardziej katolickim krajem w Europie, ostatnim mającym nadal katolicką kulturę. Wciąż macie dużą liczbę powołań kapłańskich i zakonnych – co w innych krajach należy do przeszłości – i wysyłacie na świat najwięcej misjonarzy. Myślę, że jesteście w takim momencie, w jakim w Stanach byliśmy dwadzieścia lat temu. I że od Waszych aktualnych decyzji zależy, czy w przyszłości Kościół w Polsce będzie się prężnie rozwijał, a wartości, które są dla niego ważne – promowane, czy też będzie się stawał coraz mniej popularny.

Zależy mi, byście uczyli się na naszym przykładzie i zapobiegli mentalno-duchowemu bałaganowi, na który w Stanach możemy już jedynie reagować. Ja to widzę tak: jeśli Kościół nadal będzie podkreślał rolę mężczyzny jako przywódcy w świecie i w rodzinie (oczywiście – przede wszystkim służącego innym – ale przywódcy), jeśli w praktyce będzie powierzał mu odpowiedzialność, to będzie rozkwitał. Bo to mężczyzna – jak uczą statystki – ma zdecydowanie największy wpływ na kształtowanie w swojej rodzinie wiary. Aby Kościół się rozwijał, mężczyźni muszą wiedzieć, że bycie w Kościele – na sposób męski, a nie hollywoodzki – „jest OK”.

***
Donald Turbitt – przewodniczący międzynarodowego ruchu Mężczyzn Świętego Józefa, współtworzy „Renewal Ministry” – Katolicką Koordynację Odnowy Charyzmatycznej w Stanach Zjednoczonych. Prowadzi konferencje i misje w Europie, Afryce i Azji. Jest mężem, ojcem trojga dzieci i dziadkiem trzynaściorga wnucząt. Służył w straży pożarnej w USA, potem prowadził własny biznes.

Twitter