Jakubowy szlak

A szlak to nie byle jaki. Ma on swoją ponad tysiącletnią tradycję i prowadzi do grobu św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela w Hiszpanii. Jeszcze do niedawna mało kto o nim słyszał lub potrafił o nim coś więcej powiedzieć. Obecnie co roku do Santiago dociera grubo ponad 100 tys. osób. Jeśli doliczyć do tego tych, którzy pokonują jedynie coraz liczniejsze w całej Europie lokalne odcinki i odnogi Dróg św. Jakuba, możemy mówić o setkach tysięcy pątników i o fenomenie, jakim jest pielgrzymowanie szlakami jakubowymi.

Grób Apostoła

Św. Jakub Apostoł, zwany Większym lub Starszym, dla odróżnienia od drugiego Apostoła z grona Dwunastu o tym samym imieniu, był synem Zebedusza i bratem św. Jana Ewangelisty. Sprawował urząd pierwszego biskupa Jerozolimy i jako pierwszy z Apostołów zginął męczeńską śmiercią, ścięty w Palestynie w 44 r. z rozkazu króla Heroda Agryppy. Według średniowiecznych przekazów, zaraz po Zesłaniu Ducha Świętego miał się udać na Półwysep Iberyjski, przynosząc tu chrześcijaństwo. Do dziś zresztą jest patronem Hiszpanii i Portugalii. Po śmierci św. Jakuba jego uczniowie mieli wykraść ciało świętego i w łodzi bez wioseł, niesionej przez morze, dotrzeć z nim do Galicji w północnej Hiszpanii. Tam złożono je do grobu, lecz przez wieki miejsce pochówku zostało zapomniane. Odkryto je ponownie dopiero w IX w.

Miliony na szlaku

Odtąd Santiago de Compostela stało się dla Europejczyków ważnym miejscem pielgrzymkowym, a w XII w. uznane zostało za trzecie – po Jerozolimie z grobem Chrystusa i Rzymie z grobami Apostołów Piotra i Pawła – święte miejsce chrześcijaństwa. Wiadomo, że do grobu św. Jakuba pielgrzymował już cesarz Karol Wielki, a po nim także św. Brygida Szwedzka – współpatronka Europy, św. Franciszek czy św. Ignacy Loyola. W szczytowym dla sanktuarium okresie, przypadającym na XIV w., miało do niego przybywać ponad milion osób rocznie. W tamtych czasach taka pielgrzymka mogła trwać nawet dwa lata. Europę pokrywała wówczas gęsta sieć Dróg św. Jakuba, na których wznoszono kapliczki i kościoły ku czci tego Apostoła. Jednak wojny religijne, które toczono na naszym kontynencie w XVI i XVII w. oraz późniejsza rewolucja francuska i czas wojen napoleońskich, spowodowały znaczne ograniczenie ruchu pielgrzymkowego po coraz mniej bezpiecznych drogach. Wiele z tych dawnych szlaków zostało też na całe wieki zapomnianych.

Twitter