Dobra nowina po franciszkańsku

Skąd pomysł na "Bez sloganu"?

- Jako franciszkanie mamy swoją stronę internetową www.franciszkanie.net i pewnego dnia stwierdziliśmy razem z ojcem Jakubem, że dobrze byłoby ją ożywić, zrobić bardziej atrakcyjną. Biorąc pod uwagę, że na miejscu jest dwóch młodych braci, uznaliśmy, że warto spróbować, pomimo że pomysł wydawał się na początku dość szalony. Zawsze marzyłem, żeby prowadzić jakieś radio internetowe, choć w przypadku "Bez sloganu" miałem na myśli wideo, natomiast ojciec Jakub bardziej myślał o plikach muzycznych zamieszczanych na stronie. W końcu się dogadaliśmy i powstały spontaniczne filmy wideo o zróżnicowanej tematyce. Chcieliśmy pokazać, że to, czym żyjemy, jest naturalne i że można żyć wartościami katolickimi nadal pozostając sobą, wesołym i radosnym człowiekiem.

Skąd wzięła się nazwa?

- Na początku długo myśleliśmy, jak nazwać naszą audycje. Było wiele różnych propozycji, ale tak naprawdę nie mogliśmy się zdecydować. Aż w końcu zapytałem ojca Jakuba, o czym właściwie chcemy mówić, co przekazać. Odpowiedział, że przecież chcemy opowiadać na pytania prosto, bez sloganu. Ponieważ spodobało nam się to określenie, tak już zostało.

Do kogo skierowane jest "Bez sloganu"?

- Tak naprawdę nie mamy grupy docelowej, jeśli chodzi o wiek. Nie można skupiać się tylko na wieku słuchaczy, ważniejsze są ich potrzeby, które często dotyczą wszystkich, bez względu na liczbę przeżytych lat. Jednak sama forma i umieszczenie programu na stronie internetowej sprawia, że "Bez sloganu" słuchają głównie osoby młode. Na początku byliśmy zdumieni, gdyż sporo maili i komentarzy otrzymywaliśmy również od osób dorosłych: czterdziesto-, pięćdziesięcioletnich. Wbrew naszym pierwotnym założeniom okazało się, że zainteresowani są nie tylko studenci i osoby młode. Miłym zaskoczeniem jest fakt, że nasz przekaz trafia do większej grupy ludzi. Określając naszych odbiorców stwierdzam, że są to po prostu osoby, które żyją Chrystusem.

Jaki rodzaj przekazu najbardziej trafia do młodych ludzi?

- Trudno powiedzieć, jaki przekaz trafia do młodych najbardziej. Jednak patrząc na komentarze i odpowiedzi, młodzi chcą przede wszystkim, aby mówiono do nich wprost, nie owijając w bawełnę. Nie boją się trudnych tematów i pragną, żeby ktoś udzielił im na nie wyczerpującej odpowiedzi. Tematy ważne i trudne wymagają rozmowy i większość młodych zdaje sobie z tego sprawę. W prezentowaniu odpowiedzi oczekują od nas konkretnych argumentów i przykładów. Często domagają się przykładów z Pisma Świętego na potwierdzenie naszych słów. Cieszy nas, że Pismo Święte jest ciągle ważnym autorytetem dla młodych.

Czy młodzi szukają odpowiedzi na trudne pytania?

- Tak, uważam, że każdy szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania. Trudne pytania są często fundamentalnymi, podstawowymi pytaniami, więc trudno się dziwić, że internauci często zadają pytania katechizmowe. Część problemów i pytań powstaje, gdy nauka Kościoła zderza się z rzeczywistością. Nie jest łatwo płynąć pod prąd i zachowywać się inaczej niż większość młodych. Jednak jest to możliwe - wystarczy czasem wskazać właściwą drogę. Nieraz młodzi potrzebują pomocy, rady, która pomoże im znaleźć swoje powołanie, zrealizować Słowo Boże i uporządkować swoje życie.

Twitter