Blask wiary

Jezus powiedział do swoich uczniów: ”Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie." Mt 5, 13-16

W świecie pozbawionym nadziei, radości, w świecie bólu i rozpaczy, w świecie, gdzie wszyscy pędzą i nie zauważają drugiego, Jezus przypomina, że każdy z nas jest solą ziemi i światłością świata. A jako sól, która nadaje smak, nie możemy biernie przyglądać się światu, ulegać wygodzie, kompromisom, fałszywemu zadowoleniu czy złudnemu spokojowi. Naszym zadaniem jest stawać się tak czystym i przejrzystymi, by Jezus mógł „przez nas świecić”, byśmy swoim życiem pisali nową historię świata, stali się dziedzicami Chrystusa i przekazywali dalej to, co otrzymaliśmy od Niego już podczas chrztu.

W każdym z nas mieszka Bóg, dlatego warto pamiętać, aby każdego dnia wchodzić do centrum swej duszy, kontemplować Go, trwać z Nim Serce w Serce, dbać o Niego i przekazywać dalej. Wiara to jest radosna nowina, a radosnymi wieściami należy się cieszyć i zarażać nimi jak wirusem. Skoro jesteśmy solą, to zostaliśmy posoleni, by chronić innych, ich wiarę i ich życie przed zepsuciem. Zadanie, które daje nam Bóg, polega na tym, byśmy poprawiali smak życia w swoim otoczeniu, zapominali o sobie i służyli innym – niczego nie oczekując w zamian. Wyzbądźmy się egoizmu i myślenia wyłącznie o sobie, a starajmy się oświecać drogę innym. Wskazujmy zagubionym na trwały punkt odniesienia, jakim jest Chrystus. Bo skoro spotkaliśmy na swojej drodze Światło świata – Chrystusa – nie możemy zostawić Go tylko dla siebie. Dlatego nieśmy Go ludziom, wśród których żyjemy. Nie dajmy się zniechęcić tym, którzy rozczarowani życiem, nie słyszą głębszych i bardziej autentycznych pragnień serca. Nie pozwólmy biernie przyglądać się światu, w którym jeszcze znajduje swoje miejsce pustynia ducha, obłuda i zepsucie. W którym ludzie pędzą za sławą, pieniądzem, karierą i nie potrafią dostrzec drugiego.

Sól wyzwala z marazmu, otrząsa ze zniewolenia, ożywia smak życia, a światło przywołuje pragnienie prawdy i osiągnięcia pełni poznania tego, co jest wyryte we wnętrzu każdego ludzkiego istnienia. Dlatego podążając za słowami Chrystusa, świećmy światłem wiary, oświecajmy serca ludzi, wśród których żyjemy i rozjaśniajmy umysły zabłąkanych i zagubionych. Bo tylko będąc solą ziemi i światłem świata, nadamy pełny sens życiu, czyniąc je odblaskiem chwały Bożej. Dzielmy się z innymi tym, co mamy i pamiętajmy, że nie stawia się światła pod korcem, bo nikomu nie będzie wówczas służyło. Bądźmy zatem stróżami poranka, którzy poprzez miłość, prawość, sprawiedliwość i prawdę będą zwiastować nadejście słońca, którym jest Chrystus zmartwychwstały!

Twitter