Bierzmowanie - umacnianie mocnych

Krocząc w dorosłość…

Młodzi ludzie spotykają się z wieloma poważnymi zagrożeniami, choćby w postaci inicjacji alkoholowej czy narkotykowej. Stają też przed coraz poważniejszymi wyzwaniami, które wymagają dojrzałości typowej dla ludzi dorosłych i odpowiedzialnych. Sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej jest bierzmowanie. Co nam daje ten sakrament i na czym polega? Jak jest przez nas przyjmowany?

Niestety niektórzy z nastolatków traktują ten sakrament jako coś do "zaliczenia" - jak jeszcze jeden egzamin, do którego trzeba się trochę przygotować, a później o wszystkim zapomnieć. Na szczęście wielu moich rówieśników przyjmuje sakrament bierzmowania w momencie, w którym są już na tyle świadomi samych siebie oraz wyzwań, jakie stawia im życie, że szczerze pragną, żeby Jezus umocnił ich Swoim Duchem. Cieszą się oni sakramentem bierzmowania i chętnie przygotowują się na przyjęcie darów Ducha Świętego. Podejmują też szczery wysiłek, by otrzymane dary przyniosły dobre owoce w ich życiu.

Język miłości…

W obliczu rosnącej przewrotności ducha tego świata, kierowanie się Duchem Bożym może dosłownie ratować nam życie. Nadal jednak sporo jest takich moich rówieśników, którzy patrzą powierzchownie na bierzmowanie i którzy traktują ten sakrament jako podniosły wprawdzie epizod, który jednak nie jest niczym więcej. Inni z kolei przyjmują ten sakrament głównie dlatego, że tak robi większość ich kolegów z klasy albo że tego życzą sobie rodzice. Niektórzy chłopcy i dziewczęta popadają w drugą skrajność, ulegając magicznym niemal oczekiwaniom. Spodziewają się, że poprzez sakrament bierzmowania dokonają natychmiast jakichś niezwykłych duchowych odkryć albo doznają jakiegoś mistycznego oświecenia. Niektórzy spodziewają się nawet tego, że będą odtąd mówić obcymi językami, których nigdy się nie uczyli. W Piśmie Świętym czytamy wprawdzie, że Apostołowie po napełnieniu Duchem Świętym "zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić" (por. Dz 2, 4), ale jest przecież jasne, że w odniesieniu do sakramentu bierzmowania nie można tych słów rozumieć dosłownie. W konsekwencji ci, którzy mają naiwne oczekiwania, przeżywają rozczarowanie, gdy ich oczekiwania nie spełniają się. Tymczasem przyjąć Ducha Świętego to coś więcej, niż nauczyć się mówić obcymi językami. Przyjąć Ducha Świętego to nauczyć się mówić językiem Jezusa, czyli językiem miłości. Ten język miłości powinien być widoczny w słowach i czynach, w modlitwie i w milczeniu, w domu i w szkole, w życiu osobistym i społecznym.

Ja też…

Jestem ogromnie wdzięczna tym wszystkim, którzy pomogli mi zrozumieć sakrament bierzmowania. Na spotkanie z Duchem Świętym przygotowywali mnie najpierw rodzice, którzy od dzieciństwa uczyli mnie myśleć, modlić się i postępować na wzór Jezusa. W dorastaniu do spotkania z Duchem Prawdy i Miłości pomagała mi starsza siostra oraz środowisko rodzinne. Jestem wdzięczna nauczycielom, którzy przez wiele lat uczyli mnie odczytywać tajemnicę Boga i człowieka oraz zachwycać się prawdą, dobrem i pięknem. W miesiącach, które były bezpośrednim przygotowaniem do przyjęcia sakramentu bierzmowania, szczególną pomoc otrzymałam od księży pracujących w mojej parafii. Dzięki tym wszystkim wychowawcom rozumiem, że istotą sakramentu bierzmowania jest umacnianie mocnych. Ci moi rówieśnicy, którzy przeżywają poważny kryzys, mają niestety niewielką szansę na owocne przeżycie tego sakramentu. Tu przecież nie ma żadnej magii, podobnie jak w odniesieniu do innych sakramentów. Każdy sakrament to osobiste spotkanie z Bogiem, a owoce tego spotkania zależą od obu stron: od Boga i od człowieka.

Twitter