"Nie potrafimy stworzyć świata godnego człowieka"

Mucha, od początku istnienia Miasta jesteś tam niesamowitym wokalistą, opowiedz proszę pokrótce, jak doszło do powstania zespołu i kto tworzy aktualnie jego skład?

Nie chcę, by wyglądało to na udawaną skromność, ale nie uważam się za "niesamowitego" wokalistę zespołu Miasto, a to dlatego, że tak nie jest. Spotkaliśmy się z chłopakami pewnego dnia w orkiestrze dętej i w jednej chwili ktoś rzucił hasło: "załóżmy kapelę". Tak się zaczęło. Nie wiem, kto to był, ale zaczęliśmy wyjmować jakieś stare instrumenty z szafek orkiestrowych, a jako że z podejmowaniem decyzji zawsze miałem problemy, zanim wybrałem instrument, instrumentu nie było. Byłem więc zmuszony śpiewać. Guma, który już w orkiestrze grał na perkusji i bardzo to lubił, nie zamierzał oddawać pałek. Lechu przeszedł z zespołu punk-rockowego X-wife, w którym grał na gitarze. Zienas natomiast po prostu zakochał się w gitarze tak, że przez pewien okres mieliśmy wątpliwości co do jego orientacji. Limi to basista, bardzo ciekawa osobowość, nie przejmująca się niczym tak bardzo, jak tylko można niczym się nie przejmować. Grzybek - człowiek, który swoją gitarą doprowadza do depresji, a sam jego widok nasuwa pytanie: "czy ja się dzisiaj wyspałem?" - to niezawodny przyjaciel o przenikliwej barwie głosu. Gumiś - jego trąbka przypomina trochę "Buszującego w zbożu" albo zakład psychiatryczny w Świeciu. Wszystkich nas połączyła przyjaźń - tak mi się przynajmniej wydaje, a jeśli jest inaczej to cóż, jak powiedział kiedyś pewien niemiecki polityk: "Jestem gejem i też jest fajnie".

Z tego, co dobrze pamiętam, to członkowie grupy prezentowali zawsze opcję "chrześcijanina walczącego", tzn. podczas każdego koncertu część grupy śpiewała w modlitewnym uniesieniu, podczas gdy inni członkowie pod wpływem rożnych takich "środków" nie bardzo łapali, o co w ogóle dookoła lata. Jak wygląda to u Was dzisiaj? Czy szalona młodość daje jeszcze czasem znać o sobie?!

I takiego pytania się obawiałem. Nie chcę kreować wizerunku na kłamstwie, więc moje odpowiedzi będą szczere i prawdziwe. Nasza młodość, o której tak ładnie wspominasz, nie daje nam spokoju. Jesteśmy mało odporni, jeśli chodzi o "takie różne środki", dlatego opcja "chrześcijanina walczącego" przerodziła się w "chrześcijanina poddającego się". Często zadaję sobie pytanie, dlaczego tak się dzieje? Cisza... Do teraz czekam na odpowiedź. Szukam odpowiedzi.

Muszę przyznać, że słucham waszych dokonań bardzo chętnie gdyż gracie dużo klimatów SKA, a w jednym z waszych utworów słychać nawet Oi! Oi! - co , nie ukrywam, jest bardzo bliskie mojemu sercu! Powiedz jednak, proszę, jak Ty określiłbyś rodzaj wykonywanej przez Was muzy i z czyjej twórczości czerpiecie wasze motywacje muzyczne?

Nie potrafię odpowiedzieć Ci na to pytanie, chyba za mało znam się na muzyce. Jeśli chodzi o inspiracje, to każdy ma jakieś swoje ideały, ale nie zwierzamy się sobie z tak intymnych spraw.

Z tego, co wiem, to macie na swym koncie całą masę koncertów. Czy pamiętasz jeszcze, ile ich było oraz który był najlepszy a o którym chciałbyś szybko zapomnieć?

Oj! oj! (Mucha łapie się za głowę, komentuje Grzyb) było ich wiele. Nigdy nie zastanawiałem się, który z nich był najlepszy, ale jeden był wyjątkowy. Zostaliśmy zaproszeni przez bydgoskie ugrupowanie "Wiatrak". Kiedy rozwijaliśmy sprzęt grupa studentów z tegoż ugrupowania zaczęła rozwijać swój sprzęt w postaci krzeseł, notatników (nie wiem, czy wypracowanie z koncertu mieli robić, czy co?), aż pokazała się ładna dziewucha i między sceną a rozpisaną publicznością postawiła świecę na wysokim, jakieś metr dwadzieścia, świeczniku. Myślałem, że padnę ze śmiechu. Takiej sceny nie widziałem od czasów Grechuty. Jak sam widzisz, każdy koncert ma w sobie coś, co poprawia humor.

Kto pisze teksty ?

Nie licząc tych, które zaczerpnęliśmy z Pisma Świętego oraz tekstu "My z drugiej połowy XX wieku" Małgorzaty Hillar i tekstu z "Modlitw Celtów", które są mi bardzo bliskie, to resztę słów ja pisałem.

Nasze społeczeństwo straszone jest informacjami o brutalnych pobiciach dokonanych przez młodych nazistów, pseudokibiców czy innych dresiarzy, rytualnych mordach dokonywanych przez satanistów itd., itp. Jak przekonałbyś przeciętnego człowieka do przesłania zawartego w waszym kawałku pt. "Każdy miłości chce"?

Każdy z nas miał tam jakieś przejścia w życiu, a ludzie, którzy wybrali za "formy rozrywki" wspomniane wyżej przez Ciebie możliwości, musieli mieć te przejścia szczególne i poniekąd są usprawiedliwieni. Jeśli mamy ich sądzić, to wszystkich najlepiej osądźmy, poczynając od samych siebie, bo czyja to wina jeśli nie nas wszystkich, że jako ludzie nie potrafimy stworzyć świata godnego człowieka.

Oprócz wielu jasnych i dobitnych kawałków na Waszym demo znalazłem także utwór pt. "Nie potrzeba nam", po przesłuchaniu którego odniosłem wrażenie jak po obejrzeniu filmu "Stygmata", tzn. że Kościół katolicki jako instytucja jest nam niepotrzebny. Czy dobrze zinterpretowałem przekaz tego utworu?

Po przeczytaniu tego pytania jak "z nieba" spadł mi kolega, który puścił film "Stygmata". Nigdy wcześniej nie myślałem nad tym utworem w jakiś konkretny sposób, po prostu pisałem to, co mnie boli w kościelnej rzeczywistości. Po obejrzeniu tego filmu doszedłem do wniosku, że Kościół w takiej postaci nie ma prawa przetrwać i nie przetrwa. Kościół powinien być wspólnotą, a nie instytucją. My jesteśmy Kościołem, jacy byśmy nie byli. Muszę się przyznać, że rozpatrując siebie samego jako Kościół, jestem zaledwie szopką, namiotem z dziurawym sufitem, ale jakimś cudem On chce tam mieszkać.

Waszą działalnością dajecie świadectwo wiary w Jezusa Chrystusa. Jak reagują na to Wasi znajomi, koledzy ze szkoły, pracy... Jak jesteście odbierani w Waszym środowisku?

Nie jesteśmy męczennikami wiary, udającymi że niby środowisko przyjaciół się nas wyparło z powodu naszych przekonań albo coś w tym rodzaju. Przyjaciele, jak sama nazwa wskazuje, są bez względu na wszystko: czy ktoś wierzy w to czy w tamto. A jeśli tak by się stało, że zaczęliby się odwracać lub odchodzić, to do "nosa" są tacy przyjaciele i niech zgrywają kolegów gdzie indziej. A jeśli chodzi o środowisko, to nie jesteśmy ewenementami, gdyż od pewnego czasu zespoły grające muzykę z podobnym przesłaniem nie należą do rzadkości, więc nie wywołuje to szczególnych emocji. A szkoda. Ja nie wiem, ludzie już nie reagują na słowa z żadnym entuzjazmem. O byle "g" można śpiewać i nikt się nie obrazi. Takie czasy.

Czy oprócz Waszej kapeli są jeszcze w Bydgoszczy inne grupy grające w klimatach chrześcijańskich?

Nic mi o tym nie wiadomo.

Niewątpliwie snujecie jakieś plany na przyszłość, czy zechciałbyś opowiedzieć o nich naszym czytelnikom?

Marzeniem naszym, jak na razie, jest wydanie płyty, a potem jakoś to się pokula. Zobaczymy.

Mucha, dzięki za wywiad. Mam nadzieję, że spotkamy się niedługo na Waszym koncercie.

Miasto - "Pan jest łaskawy" (MP3)

Twitter