"Mam to w sobie".

B.A.: Jesteś laureatką Międzynarodowym Festiwalu Pop Music Discovery Warna 2004 w Bułgarii, na którym zdobyłaś drugie miejsce. Opowiedz nam, jak się dostałaś na tak prestiżową imprezę.

Marta: Na Międzynarodowy Festiwal Pop Music Discovery Warna 2004 dostałam się przez eliminacje w Nowohuckim Centrum Kultury. Osobą, która decydowała, kto pojedzie na międzynarodowy festiwal, był pan Aleksander Pałac z Telewizji Polskiej, należący do FIDOF-u, czyli organizacji zajmującej się zdolnymi śpiewającymi ludźmi, którzy mogą reprezentować nasz kraj na festiwalach poza jego granicami. To wyróżnienie było dla mnie ogromną niespodzianką. Pamiętam moje zaskoczenie i uczucie szczęścia, kiedy zdałam sobie sprawę, że będę jedyną reprezentantką Polski.

B.A.: Nie ma co ukrywać, Bułgaria to obcy język, kultura itp. Czy byłaś przerażona tym wyjazdem, w końcu pojechałaś zupełnie sama?

Marta: Sama podróż trzema samolotami do Bułgarii była nieco męcząca, ale dalsze wydarzenia postawiły mnie na nogi. Nie da się opisać przerażenia, jakie ogarnęło mnie po przyjeździe do bułgarskiego hotelu. Po niespełna roku nauki języka angielskiego miałam na początku spore problemy z porozumiewaniem się. Uczestnikami byli ludzie w wieku od 17 do 30 lat z czterech kontynentów. Niektórzy wyglądali jak prawdziwe gwiazdy. Dowiedziałam się, że w swoich krajach są popularni, rozdają autografy. Pomyślałam sobie: co ja tu robię? Po pierwszej próbie stwierdziłam jednak, że Polska nie jest chyba wcale taka zła. Sam konkurs trwał dwa, niezwykle ekscytujące i pracowite, dni, ale opłacało się - drugie miejsce jako najmłodszej uczestniczce to było coś.

B.A.: Podobno jeden z jurorów podczas wręczania Ci nagrody nie mógł się nadziwić, że taka biała dziewczyna może mieć taki czarny głos..., bo nie ma co ukrywać, że zrobiłaś małą furorę swoim występem. Powiedz, czy było tam coś, co wywarło na Tobie jakieś szczególne wrażenie, coś co Cię zadziwiło?

Marta: W Bułgarii zaskoczyła mnie dyskoteka. Po koncercie i rozdaniu nagród świętowaliśmy na uroczystym bankiecie. Zabrali nas do jakiegoś klubu, gdzie jednym z utworów była piosenka, przy której bułgarska młodzież tańczyła ich narodowy taniec podobny do Zorby... w Polsce by coś takiego raczej nie przeszło!

B.A.: "Mam to w sobie" jest Twoim pierwszym singlem. Jak ludzie reagują na ten utwór?

Marta: Piosenka "Mam to w sobie" jest dość świeża, ale ma już swoją anegdotkę. Gdy niespełna trzyletnia Julia po wysłuchaniu piosenki swojej cioci chodziła po pokoju i śpiewała - nikogo to jednak nie dziwiło. Jednak gdy ten głosik dobiegał z domowej toalety..., no cóż... domownicy byli nieco zaskoczeni; mała Julia śpiewała na nocniczku "mam to w sobie".

B.A.: Aż nozdrza się domykają, gdy myślę, co Twoja siostrzenica miała na myśli. Czy ludzie rozpoznają Cię na ulicy?

Marta: Spotykam się z wieloma zabawnymi sytuacjami, które są dla mnie bardzo miłe, ale zupełnie nie wiem, jak powinnam się podczas nich zachowywać. Niektórzy traktują mnie jak kogoś wyjątkowego, inni biorą autografy dla swoich dzieci, jeszcze inni dziwnie mi się przyglądają, a ostatnio poznałam w Krakowie pisarkę Ewę Lipską, która miała wieczór autorski, i przez pomyłkę pomyślała, że jestem kimś z telewizji, he, he... Fajnie czasem poczuć się wyjątkowo.

B.A. Czym zajmujesz się w zwykłe, szare dni?

Marta: Aktualnie uczę się jeszcze w Liceum Ogólnokształcącym w Centrum Edukacyjnym koło Krakowa oraz uczę się w Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w klasie vocalu również w Krakowie. Oprócz tego śpiewam wszędzie, gdzie się tylko da, uśmiecham się do innych i obserwuję ludzi, bo uważam, że w każdym jest coś niezwykłego.

B.A: Na zakończenie uchyl rąbka tajemnicy o Twoich planach i marzeniach?

Marta: No cóż, moje życie chciałabym związać z muzyką i to nie dlatego, że jest moda na sławę, na sukces, tylko dlatego, że muzyka jest dla mnie czymś niezwykłym! Nie znoszę monotonii, a wiem, że w świecie artystycznym nie ma na nią miejsca. W śpiewie wyrażam siebie, jestem szczęśliwa..., poznaję ciągle coś nowego, przekazuję słuchaczom jakieś wartości... Myślę, że to jakaś wskazówka do odnalezienia swojej życiowej drogi... Chciałabym po maturze dostać się na Akademię Muzyczną do Katowic na wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, ponieważ tam można nawiązać wiele kontaktów, które pomogą mi w moim dalszym życiu. A gdy już osiągnę pełne wykształcenie artysty-wokalisty będę mocno wierzyć, że to właśnie MNIE się uda i że w jakiś sposób zaistnieję na rynku muzycznym w Polsce :))

Posłuchaj w mp3:

Mam to w sobie

Twitter