Wiersze

Modlitwa

zawsze proszę
czasami dziękuję

prawie obecna
gdzieś za oknem
ptaki jak myśli

one tylko dziękują
zawsze dostają
jestem
choć nieobecna

myślę
ale nie czuję

Cogito ergo sum

Moja madonna

Bolesna
jak spod krzyża
aż chce się otrzeć łzy z policzka
wzrok spuszczony
ma dość cierpienia
nie może patrzeć

taka była
teraz się uśmiecha
patrzy na mnie z góry
szczęśliwa
choć
ciągle ta sama

modli się
żebym już nigdy nie upadła
by szczęście zawsze trwało
Panie daj
łzy
smutek
żal
cierpienie
beznadzieję
pustkę

wszystko jedno
później i tak przyjdzie szczęście

idzie
potyka się o kamień
kaleczy ciało
duszę porażką
wstaje
pomoc czasem nie na czas

rana goi się
została blizna
nie
nie ma jej
już nie pamięta
ale ostrożniej stąpa
i patrzy pod nogi

Znowu krok w tył
pokuszona
dziwami świata
potyka się
jednak nie upada
nie
na to nie pozwoli
za bardzo kocha
dość mocno pamięta
dla kogo
i o co
walczy
żyje nadzieją
nieśmiertelności

Patrzę w niebo
w mieście
wśród tłumów
nie widać gwiazd
jednak niektórzy
świecą, promieniują
są bliżej niż gwiazdy
jakie to szczęście, że są

Słońce świeci w dzień
Gwiazda córką nocy
Księżyc raz mniejszy to większy

Chcę świecić zawsze
przez całą wieczność

Samotność
pozwala dojrzeć
piękno ciszy
tłumu jak mrówki
cudnego bo z daleka
usłyszeć anioły

to samo czujesz
gdy jesteście dwoje
zakochani
w świecie sobie
pijani miłością

to to samo
nigdy sam nie jesteś
zawsze we dwoje
zakochani
w świecie sobie
pijani miłością

samotność-zwykła sprawa
każde słowo-kłamstwo
krzyż-zwykłe drewno
smutek-wieczność
miłość-dobra w dawnych czasach

Nieprawda!
OTWÓRZ OCZY!

Znowu łzy

Nie widać ich
z zewnątrz
lecz serce
płacze
ze szczęścia
jak dobrze
że znowu
jesteśmy razem
odeszłam
nie czułam
znów mogę płakać
śmiać się

"czasami trzeba odejść,
aby móc powrócić"

Chcę walczyć
dążyć
ku dobru
lecz wtedy
zło
mocniej atakuje
bardziej boli
już nie ma szarej nijakości
jest biel
czerń jest
to nie prawda
że tak nie można
nie jestem jedynym
rycerzem jasności
oni też kiedyś wstali
żyć tak
by łzy
towarzyszyły Ci na co dzień

to jest prawdziwe życie
tak warto

najgorsza jest nijakość
wróg zakochanych

kochać

pamiętać

być

martwić się

ściskać

trzymać za rękę

kochać

Dziękuję Ci za to,
że ciągle patrzę na ten świat
most
sznur

że patrzę przez różowe okulary
czerń
nijakość

za to, że obchodzą Cię moje sukcesy
przegrana
głupia

za to, że po prostu jesteś
samotność
pustka

i chcesz ze mną wędrować
trzymając za rękę
pokój
miłość

jak dobrze móc podziękować

*** boję się śmierci
nie mojej
tej patrzę w oczy
ale tych
których kocham
których ci kochają

boje się śmierci
ludzi mijanych
w codziennym pośpiechu
tych łez krzyku żalu

boję się
bo będzie trzeba
czekać do swojej
by wiedzieć
czy są szczęśliwi

***
boję się
bolesnego stygmatu choroby
czyjegoś kalectwa
mogę być pomóc
ale nigdy nie wiem
co powiedzieć

boję się współczuć
boję podejść
uśmiechnąć
nic nie mówić

boje się
bo ciągle nie rozumiem
dlaczego to nie ja
dlaczego nie mnie
dlaczego

***

boję się
samotności
tej wśród tłumów
i tej za zamkniętymi drzwiami

boję się
zająć Ci czas
bo wiem
że masz swoje życie
inne sprawy

boję się samotności
ale nie mogę
za mocno pokochać
bo gdy tym zranię
zostanę zupełnie sama
a boję się
samotności

Twitter