Religia zachłanności

W jednej z sal – nie pamiętam, czy to była sala królewska, czy jakaś inna – były piękne obrazy, starodawne, o królach, rycerzach i dawnych dziejach. I pomyślałam sobie: niby takie średniowiecze, z którego każdy się teraz śmieje, niby pustostan, a my tu teraz taka wielka cywilizacja; ale jaką wtedy ci ludzie mieli wiarę! Który z władców tego świata dziś, gdyby wróg stał u bram, wojsko stutysięczne uzbrojone w najnowsze technologie, zamiast gotować się do boju, wyszedłby z procesją z najświętszym obrazem albo relikwiami i przemaszerował przez całe miasto, śpiewając hymny na cześć Boga? Kto by się na to teraz zdobył, gdyby zaraz miała wybuchnąć trzecia wojna światowa, którą tak się wszyscy teraz straszą obserwując Ukrainę? Czy wiedząc, że wróg jest silniejszy, zamiast walczyć, biłby pokłony przed obrazem? Dzisiaj wszyscy by powiedzieli: no wariat. A kiedyś tacy właśnie byli władcy, tacy byli rycerze, nie rozstający się z różańcem, prawdziwy mężczyźni, którzy na kolanach padali przed Bogiem, taki i był ten prosty lud, z którego teraz tak fajnie jest się śmiać, bo nie mieli komputerów, bieżącej wody i myśleli, że ziemia jest płaska, ależ głupcy. Ale żaden z nich nigdy nie wpadłby na to, żeby mazać po ścianach świętego miejsca. Oni by te wszystkie cegły całowali i nad każdym napisem by płakali, łzami chcąc je zmyć. Taki to był prosty, „głupi” lud. Błogosławieni prostaczkowie, ci ubodzy w duchu, o których mówił Jezus, bo Bóg zakrył te wszystkie rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a odkrył właśnie przed takimi prostaczkami, którzy kochają prosto i zwyczajnie, którzy w Boga wierzą bez żadnej teologii, którzy się tą wiarą nie pysznią i nie obnoszą, a których jest teraz tak mało, tak mało…!

I jeszcze jedna refleksja, może trochę ekstremalna, ale to właśnie przyszło mi do głowy, kiedy widziałam tych wszystkich turystów robiących zdjęcia w świętym miejscu. Religia powinna być zakazana albo przynajmniej powinna być towarem deficytowym, o który trzeba się starać. Może wtedy, kiedy trzeba będzie się o tę wiarę upominać, walczyć o nią, zostanie w końcu doceniona i potraktowana tak jak należy. Bo, to bardzo niepokojące, ale zdecydowana większość tych wszystkich, którzy przybyli do Częstochowy, to były starsze kobiety. Nie młodzi rodzice z dziećmi, nie małżeństwa, nie wycieczki szkolne, ale starsze kobiety i malutki ułamek starszych mężczyzn. Co wyrośnie ze społeczeństwa, którego wiara wymiera wraz ze starszym pokoleniem? Kto wyruszy do boju za wiarę, honor i ojczyznę, jeśli prawdziwych mężczyzn jak na lekarstwo, bo wolą siedzieć przed telewizorem niż bronić wartości? I wreszcie, jak będzie wyglądała Polska za dwadzieścia lat, kiedy pokolenie iPhone'ów wyda swoje dzieci…?

Twitter