Błogosławiony Tytus Zeman – postać, którą warto poznać

Biografia bł. ks. Tytusa Zemana jest świadectwem niezwykłej odwagi i bezkompromisowości. Znajdziemy w niej wiarę, wzniosłość, radość, przygodę, ale również prześladowanie, okrucieństwo i nienawiść.

Czas Tytusa rozpoczął się w 1915 r. wraz z pierwszą wojną światową w Austro-Węgrzech, a skończył w 1969 r., wkrótce po Praskiej Wiośnie, w Czechosłowacji. W oceanie dziejowych oraz kulturowych powiązań i zależności ks. Zeman pełnił posługę pasterską także wtedy, kiedy komunistyczny reżim zakazał mu sprawowania Eucharystii i spowiadania, a w poszczególnych miejscach odosobnienia i obozach pracy nadawał kolejne numery więzienne. Praca w kopalni uranu oraz w hucie szkła nieodwracalnie zniszczyła jego zdrowie fizyczne i psychiczne.

Błogosławiony męczennik Tytus Zeman uważany jest dzisiaj za patrona zmierzających do kapłaństwa, bo za nich z pełną świadomością oddał życie. Kiedy komunistyczny rząd pozbawił młodych salezjanów możliwości dalszych studiów, on podjął się organizacji ich przerzutów do Turynu. Dwa zakończyły się sukcesem. Trzeci – schwytaniem i aresztowaniem większości uczestników oraz wyrokiem.

Książka o słowackim salezjaninie ukazuje szeroko Kościół w Czechosłowacji po drugiej wojnie światowej. Opisuje mechanizmy, po jakie sięgnęła totalitarna władza w walce z nim. Przedstawia również niezłomnych świadków wiary, dzięki którym chrześcijanie za naszą południową granicą doczekali się pełnej wolności.

***

„Nie lękaj się, drogi Tytusie. Twoje kapłaństwo dzisiaj się nie kończy, ale realizuje się w kapłaństwie tych, którym stworzyłeś możliwość, aby stali się kapłanami. Dziesiątki salezjanów księży dziękują ci za swoje kapłaństwo. Są rozproszeni po całym świecie. Drzewo musi rosnąć, aby kwitły pąki [...] i tym drzewem byłeś ty, Tytusie. […]

Gdyby każdy ksiądz, który umiera na Słowacji, zostawiał po sobie taką duchową spuściznę, pogrzeby słowackich księży nie oznaczałyby straty, ale umocnienie stanu kapłańskiego. […]

Niech na twoim pomniku nie będzie napisu „Odpoczywa w pokoju!”. Nie odpoczywaj! W imieniu Kościoła prosimy cię: Nie odpoczywaj, pomagaj nam! Jesteś kapłanem – pomagaj duszom! Jesteś synem księdza Bosko – pomagaj młodym duszom i przygotuj miejsce dla nas i dla nich!”

Mowa pogrzebowa ks. Andreja Dermeka, prowincjała salezjanów na Słowacji, 11 stycznia 1969 r.

***

„To wszystko, o co jestem oskarżony, uczyniłem z miłości do Kościoła i w sposób szczególny z miłości do Zgromadzenia Salezjańskiego, któremu dziękuję za to, kim jestem. Pomoc młodym współbraciom salezjanom i klerykom w dotarciu do Turynu, aby skończyć studia teologiczne, traktowałem jako szczególną misję, zwłaszcza że po zamknięciu domów zakonnych oni nie mogli zostać księżmi, jak tego gorąco pragnęli. Moje sumienie nic mi nie wyrzuca. Jestem spokojny.”

Z przemowy ks. Tytusa Zemana w dniu skazania na 25 lat więzienia, 22 lutego 1952 r.

***
Lodovica Maria Zanet, Błogosławiony Tytus Zeman. Salezjanin – kapłan – męczennik, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2021.

Twitter