Bez pamięci, ale z nowym spojrzeniem

Fabuła z początku wydaje się prosta – oto Marie, którą poznajemy na kilka dni przed 29. urodzinami, na swojej imprezie idzie do łóżka z tym, w który od dawna jest zakochana. Paul, jej ukochany, też nie pozostaje obojętnym wobec niej, choć jest trochę nieśmiały. Po cudownej nocy Marie budzi się w ogromnym łóżku sama, nie rozpoznaje otoczenia ani siebie w lustrze. Biegający po pokojach chłopiec nazywa ją „mamą”, a ona sama nie może odnaleźć niczego, co do niej należało. Postanawia poszukać przyczyn swojej amnezji, lecz podejmuje próbę zrozumienia zmienionej rzeczywistości i staje na wysokości zadania, wypełniając domowe obowiązki. Przekonuje się, że rzeczywistość, w której się obudziła, to szczyt jej marzeń, zaś ona sama jest bogata, zajmuje stanowisko prezesa w jednej z najważniejszych firm w kraju, ma kochającego męża, którym okazuje się właśnie Paul. Sielankę przerywają kolejne wiadomości, jakie Marie otrzymuje od współpracowników i rodziny. Oto firma przenosi ją do Londynu, przy okazji samą, jej rodzina rozpada się, a Marie jest w trakcie rozwodu. Załamana postanawia jednak nie dopuścić do tego i postanawia odkryć, co tak naprawdę się dzieje, postanawia walczyć o męża, o dziecko. Wszystko potoczyłoby się szybciej i bez przeszkód, gdyby nie to, że przyczyną problemów jest/ była ona sama. Jak zakończyła się historia Marie oraz Paula, zobaczcie sami.

Filmowi zarzuca się zbytnią baśniowość i niekonsekwentne wyjaśnianie przyczyn nagłej amnezji bohaterki. Moim zdaniem całkowicie niesłusznie, ponieważ przekaz filmu dotyczy czego innego, a mianowicie odkrywania tego, co w życiu jest najważniejsze i w jaki sposób w życiu jesteśmy skonfrontowani z naszymi ideałami z młodości. Czy zawsze brniemy do celu, czy też idziemy z życiem na kompromis, rezygnując z wielu ważnych dla nas spraw. A może to zwykłe zaślepienie sprawia, że nie dostrzegamy tego, co dla nas lepsze? Marie, którą świetnie zagrała Juliette Binoche, znana z takich filmów jak Angielski pacjent czy Czekolada, próbuje znaleźć odpowiedź na te pytania. Oprócz wspomnianej powyżej Juliette Binoche, swą grą aktorską urzeka także Mathieu Kassovitz, znany z Amelii (gdzie grał Nino) oraz z Jakuba kłamcy, gdzie wcielił się w postać Herschela. To właśnie niedomówienia, brak wyjaśnienia niektórych kwestii w filmie, sprawia, że łatwiej nam poczynić pewne przemyślenia odnośnie Marie oraz Paula.

Oprawa muzyczna mało znanego polskiej publiczności Andre Dziezuka podkreśla klimat oraz emocje towarzyszące zmaganiom głównych bohaterów. Warto dodać, że Sylvie Testud oraz Claire Lemaréchal oparły scenariusz do filmu na powieści Frederique Deghelt pt. La vie d’une autre wydanej w Polsce w 2010 r. pod tytułem Cudze życie.

Film polecam wszystkim, a jeszcze bardziej zachęcam do refleksji po obejrzeniu. Zakochana bez pamięci (fr. La vie d'une autre), reż. Sylvie Testud. Belgia–Francja–Luksemburg 2012.

Twitter