Dla Boga nigdy nie jest za późno!

Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. (Rz 5, 15)

Czasem człowiek nosi w sobie poczucie, że żałuje czegoś, że trzeba było postąpić inaczej. To gdybanie przeradza się w rozgoryczenie, że błędy życia uniemożliwiają podjęcie pewnych decyzji, że za późno jest na poprawę lub odwrócenie złych skutków takich decyzji. Nic bardziej błędnego.

Uświadom sobie po pierwsze, że Bóg Ci wybaczył i dał kolejną szansę! I Bóg nigdy się nie nudzi w dawaniu nowych szans, jak mówił papież Franciszek. Miej także świadomość, że chwila, w jakiej teraz się znajdujesz, jest tą jedyną najlepszą chwilą i innej nie będzie. Jeśli w tej chwili życia przychodzą Ci do głowy refleksje oraz żal za popełnione błędy, to dobrze! Ciesz się z tego, ale nie gdybaj. Nie jesteś w stanie wymyślić, co mogłoby być, a czego nie ma. Pomyśl, że może gdyby ta sytuacja nie zaszłaby, nie spotkałbyś/ spotkałabyś Boga i nie poznałbyś/ poznałabyś Go lepiej, tak jak teraz. Ta chwila, w której mówisz do Niego, jest tą jedyną i niepowtarzalną. Pamiętaj, że każdy ma grzeszną przeszłość, ale po nawróceniu masz jeszcze świetlaną przyszłość. Oczywiście nikt nie mówi, że będzie łatwo. Ale z Panem Bogiem i Twoimi staraniami można wszystko. (Całym swoim życiem pokazywała to między innymi błogosławiona Matka Teresa z Kalkuty). Tylko uwierz i chciej współpracować z łaską Bożą! A że czasem pojawia się wstyd oprócz żalu, to jeszcze lepiej. Świadomość słabości otwiera drogę do Boga. A tą drogą są sakramenty, w tym ten jedyny, niesamowity Sakrament Pokuty i Pojednania, a po nim Eucharystia.

I na koniec: Bóg po Twoim nawróceniu potrafi nawet z najgorszego zła wyprowadzić dobro. My nie jesteśmy w stanie sobie tego wyobrazić. Bo Bóg nie udziela łaski tylko do wyrównania strat w taki sposób, by człowiek wyszedł na zero. On udziela nawróconemu tyle, że jest jej ponad normę, więcej. Jak pisze św. Paweł w Liście do Rzymian: „obficiej spłynęła łaska”. Nigdy jej nie braknie, mimo naszych słabości czy trudności życia.

Miłosierdzie Boże jest niezmierzone. Pomyśl o św. Pawle z Tarsu – prześladował chrześcijan, Bóg mu przebaczył. Ale na tym się nie skończyło – Bóg prześladowcę uczynił apostołem! Czy było dla Pawła za późno? Przecież apostołowie byli już ustanowieni, Pan już był w Niebie. A jednak! I dał mu taką gorliwość, że ten podróżował po całym starożytnym świecie, mówiąc o Jego łasce. I to nie koniec przykładów. Bł. Bartłomiej Longo był satanistą. Świadomie oddał się na służbę diabłu. Bóg nie tylko umożliwił mu powrót i przebaczenie win – Bóg uzdolnił go do wielkich rzeczy. Bartłomiej Longo był po nawróceniu orędownikiem modlitwy różańcowej, gorliwym czcicielem Matki Boskiej. I jak wspomniałem na początku, został beatyfikowany w 1980 r., a teraz oczekuje się jego kanonizacji.

Twitter